Biografie - Thomas Tol
Thomas is geboren op 5 november 1950 te Volendam. Net als zijn oudere broer Cees groeide Thomas met de fanfaremuziek van zijn vader op. Pas op zijn zeventiende begon hij met gitaarspelen, maar bleek ook al snel een muzikaal talent te zijn.
Zijn muzikale carriïére begon hij bij Empty Hearts, als gitarist. In diezelfde band speelde ook Jan Keizer op drums. Zijn vader ontdekte bij toeval dat Thomas meer talent voor toetsen had en deed hem op orgelles bij Jan Jongepier in Purmerend.
Net als Cees ging Thomas naar het conservatorium in Amsterdam. Thomas besteedde zijn vrije tijd achter de piano en ontwikkelde zich op die wijze al snel als componist. Iets dat hij later goed kon gebruiken!
Zijn broer Cees had ondertussen samen met de drie vrienden Jan Tuijp, Evert en Gerrit Woestenburg de band BZN opgericht. Na een paar jaren hield Evert Woestenburg het voor gezien en nam Thomas op 20 september 1969 zijn plaats als gitarist in. Zijn plaatdebuut was met het hardrocknummer ‘Mother Can You See Me’, dat slechts een tip 3 in de Nederlandse Top 40 behaalde. In ditzelfde jaar maakte de band ook zijn eerste buitenlandse tournee door Engeland en Zweden.
Het in 1971 uitgebrachte album ‘The Bastard’ behaalde niet het gewenste succes. Het echte succes als rockband bleef uit. Als drummer Jan Keizer de plaats van zanger Jan Veerman inneemt, wordt al gauw een nieuwe weg ingeslagen. En een succesvolle!
Ook Thomas verruilde zijn gitaar voor een piano. Met zangeres Marie Kwakman verzorgden ze in 1975 een ‘rustiger’ optreden tijdens de kerstmis in de kerk. Deze meer melodieuze muziek sloeg veel beter aan bij het publiek en dat gaf de bandleden stof tot nadenken. Thomas bracht de anderen op de hoogte van zijn idee�n over wat lichtere (commerci�le) popmuziek. Samen met Jan Keizer, die een voorliefde had voor Franse chansons, schreef hij het lied ‘Mon Amour’, waar zijn broer Cees wat gitaar noten onder plakte. Marie Kwakman (later Maribelle) zong de demo in, maar besloot het daarbij te laten. Annie Schilder werd op 1 augustus 1976 aangenomen als de nieuwe BZN-zangeres. ‘Mon Amour’ werd een nummer 1 hit. Na dit succes bleef Thomas zich meer op de toetsen richten binnen BZN.
In 1977 behaalde het album ‘Making a Name’ een platina status. Deze nieuwe muziekstijl bleek een kassucces. Gezamenlijk werkte de band hard aan nieuw BZN-materiaal. Thomas bleef samen met Jan Keizer en ook Jan Tuijp teksten schrijven en alle albums werden keer op keer platina.
Door het succes trad de band avond aan avond voor volle zalen op. Dat vele reizen van en naar optredens deed zijn broer Cees besluiten BZN op 4 maart 1988 te verlaten. Gitarist Dirk van der Horst nam zijn plaats over. Op 23 mei van datzelfde jaar besloot Thomas hetzelfde te doen. Zijn plaats werd ingenomen door Dick Plat.
In 1989 scoorden zij een grote (internationale) nr. 1-hit met het nummer Eleni, ingezongen door hun drie nichtjes en met een videoclip opgenomen in Berlijn. Hun eerste album, met daarop de top-5 hit Eleni, werd een groot succes. Hierna volgde nog de hit Sedalia (1991) en een reeks van in totaal vijf albums, waaronder 'Mistiko (1999) en 'You are my World' (2002) die alle de Album Top 100 behaalden. Op dat laatste album met instrumentale sfeermuziek uit 2002 is wederom de intrigerende stem van hun nichtje Corina Vamvacari te horen, die hierdoor steeds meer 'het gezicht van de band' werd.
Sinds 2002 zijn Tol & Tol de producenten van de albums Zonder jou (2002) en Op eigen benen (2003) van Jan Smit. Hun compositie "Als de nacht verdwijnt" (2004) werd een grote hit. Ook in 2005 gaat het succes verder. Beiden treden bovendien nu en dan op in de gelegenheidsformatie BZN'66, een formatie met oud-BZN-leden die nummers speelt uit de beginperiode van BZN.
Momenteel werkt Tol & Tol aan een nieuw album. Een uitgelezen moment dus om de hoogtepunten uit het oeuvre van 17 jaar Tol & Tol samen te brengen op DVD: 'Totally - The Very Best Of'. Naast 22 video's bevat deze DVD een korte documentaire en een uitgebreidebio- en discografie.
Tekst: Sharon Grippeling
Foto’s:
Bronnen: BZN Online, het Popinstituut, het boek Palingsound en wikipedia.org